Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια ασθένεια των αρθρώσεων που θεωρείται δυστροφική και σχετίζεται με την αργή καταστροφή του χόνδρου εντός της άρθρωσης. Με αρθροπάθεια, για μεγάλο χρονικό διάστημα, εμφανίζονται αλλαγές, αναδιάρθρωση των αρθρικών άκρων των οστών, φλεγμονώδεις διεργασίες και εκφυλισμός των περιαρθρικών ιστών. Μια τέτοια έννοια ως «αρθροπάθεια» περιλαμβάνει επίσης μια πολύ μεγάλη ομάδα αρθρώσεων των αρθρώσεων εκφυλιστικής-φλεγμονώδους φύσης, οι οποίες έχουν διαφορετικές αιτίες εμφάνισης και παρόμοιους μηχανισμούς ανάπτυξης τους.
Η αρθροπάθεια θεωρείται η πιο κοινή ασθένεια των αρθρώσεων στον κόσμο · σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, έως και το 80% του παγκόσμιου πληθυσμού πάσχουν από αρθρώσεις σε έναν βαθμό ή άλλο. Οι βλάβες αυτού του τύπου είναι πολύ συχνές και βρίσκονται στην τρίτη θέση μετά από ογκολογία και καρδιαγγειακές παθήσεις.
Η πιθανότητα εμφάνισης αρθρώσεων αυξάνεται πολλές φορές με την ηλικία. Η ασθένεια επηρεάζει εξίσου τόσο τους άνδρες όσο και τις γυναίκες, η μόνη εξαίρεση είναι η αρθροπάθεια των διαφραγγιακών αρθρώσεων, καθώς παρατηρείται συχνότερα στις γυναίκες. Η οστεοαρθρίτιδα προσπερνά άτομα σε ηλικία εργασίας - από 30 ετών και κάθε χρόνο ο αριθμός των περιπτώσεων αυξάνεται σταθερά και σταθερά.
Αιτίες της αρθροπάθειας
Η οστεοαρθρίτιδα αναπτύσσεται λόγω μεταβολικών διαταραχών στην άρθρωση, η οποία με τη σειρά της οδηγεί στο γεγονός ότι ο χόνδρος αρχίζει να χάνει την ελαστικότητά του. Αυτό μπορεί να διευκολυνθεί από την πλήρη ή μερική απώλεια πρωτεογλυκανών από τον χόνδρο, αυτό συμβαίνει συνήθως λόγω μάλλον βαθιών ρωγμών στον ίδιο τον χόνδρο. Η απώλεια πρωτεογλυκανών μπορεί επίσης να συμβεί για έναν άλλο λόγο: λόγω της αποτυχίας της παραγωγής τους από τα κύτταρα της άρθρωσης.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι λόγοι για τους οποίους ο αρθρικός χόνδρος μπορεί να αρχίσει να επιδεινώνεται μπορεί να είναι μεταβολικές διαταραχές, ορμονικές διαταραχές, μειωμένη ροή αίματος στην άρθρωση, κληρονομικοί παράγοντες, γήρας, τραυματισμοί, καθώς και ασθένειες όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα και ακόμη και η ψωρίαση. Ωστόσο, η πιο κοινή αιτία της αρθρώσεως είναι ένα ανώμαλο φορτίο στις αρθρώσεις, ενώ ο χόνδρος δεν μπορεί να αντισταθεί.
Επιπλέον, οι ακόλουθοι λόγοι μπορούν να επηρεάσουν την έναρξη και την ανάπτυξη της αρθρώσεως:
- Προηγούμενο τραύμα. Αυτά μπορεί να είναι διάστρεμμα, μώλωπες, κατάγματα, ρήξεις συνδέσμων και άλλοι τραυματισμοί.
- Μεταβολικές διαταραχές.
- Υπερβολικό σωματικό βάρος, που οδηγεί σε πρόσθετο στρες στις αρθρώσεις.
- Η φλεγμονώδης διαδικασία στις αρθρώσεις είναι οξεία πυώδης αρθρίτιδα.
- Ηλικιωμένη ηλικία.
- Κακή ποιότητα φαγητού.
- Υποθερμία.
- Ασθένειες αυτοάνοσης φύσης - ερυθηματώδης λύκος, ρευματοειδής αρθρίτιδα.
- Γενική δηλητηρίαση του σώματος.
- Συχνά κρυολογήματα.
- Ειδικές φλεγμονές - σύφιλη, φυματίωση, εγκεφαλίτιδα που προκαλείται από κρότωνες, γονόρροια.
- Ασθένειες του θυρεοειδούς αδένα.
- Διαταραχή πήξης του αίματος (αιμοφιλία).
- Η νόσος του Perthes αποτελεί παραβίαση της παροχής αίματος στο μηριαίο κεφάλι.
Υπάρχουν επίσης αρκετοί γενετικά καθορισμένοι λόγοι που οδηγούν στην ανάπτυξη αρθρώσεων:
- Εάν εξετάσουμε την αρθροπάθεια του χεριού και των δακτύλων, τότε οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει ότι τα λεγόμενα οζίδια Bouchard και Heberden, ως ασθένεια, μπορούν να κληρονομηθούν.
- Παραβίαση του σχηματισμού αρθρώσεων και συνδέσμων κατά την προγεννητική περίοδο, που οδηγεί σε δυσπλασία. Στο πλαίσιο της, υπάρχει μια γρήγορη φθορά της άρθρωσης και αναπτύσσεται αρθρώσεις.
- Οι μεταλλάξεις κολλαγόνου είναι 2 τύπων. Όταν συμβαίνουν παραβιάσεις στη δομή της ινώδους πρωτεΐνης που βρίσκεται στον συνδετικό ιστό, τότε υπάρχει ταχεία καταστροφή του χόνδρου.
Επίσης, κινδυνεύουν να πάρουν μια ασθένεια όπως η αρθροπάθεια στο εγγύς μέλλον είναι άτομα των οποίων τα επαγγέλματα είναι: πλινθοκτίστης, ανθρακωρύχος, ψαράς, σιδηρουργός, μεταλλουργός - και άλλοι τομείς δραστηριότητας που σχετίζονται με αυξημένη σωματική εργασία.
Συμπτώματα αρθροπάθειας
Ένα σύμπτωμα αρθροπάθειας είναι ο πόνος όταν φορτώνεται η άρθρωση, η οποία υποχωρεί όταν η άρθρωση είναι σε ηρεμία. μειωμένη κινητικότητα των αρθρώσεων, σύσπαση, αίσθημα έντασης των μυών στην περιοχή των αρθρώσεων. Η άρθρωση, που επηρεάζεται περιοδικά από αρθρώσεις, μπορεί να διογκωθεί και με την πάροδο του χρόνου γίνεται παραμόρφωση.
Εξετάστε τις ακόλουθες 4 μεγάλες ομάδες συμπτωμάτων αρθρώσεων:
- Πόνος. . . Η παρουσία πόνου είναι το πρώτο σημάδι αρθρώσεων των αρθρώσεων. Μπορεί να υποτεθεί ότι με οποιαδήποτε βλάβη σε αυτές, προκύπτουν παρόμοιες αισθήσεις, αλλά με την αρθροπάθεια, ο πόνος έχει κάποιες ιδιαιτερότητες. Πρώτον, αυτή είναι η εμφάνιση αιχμηρού πόνου ή σημαντικής δυσφορίας κατά τη διάρκεια των κινήσεων. Θα εντοπιστεί στον τόπο όπου βρίσκεται η αρρώστια άρθρωση. Όταν ένα άτομο σταματά να κινείται και μπαίνει σε κατάσταση ανάπαυσης, ο πόνος εξαφανίζεται. Τη νύχτα, ένα άτομο ουσιαστικά δεν βιώνει δυσάρεστες αισθήσεις, εκτός εάν αναποδογυρίσει τον κορμό, έχοντας βρει τη βέλτιστη θέση - ο ασθενής κοιμάται ήρεμα. Ο πόνος εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της ανάπαυσης μόνο στο στάδιο της εξέλιξης της νόσου · έχουν κάποια ομοιότητα με το οδοντικό οσφυϊκό σώμα όταν ένα άτομο δεν μπορεί να κοιμηθεί. Εμφανίζονται πιο κοντά στο πρωί - έως τις 5 η ώρα. Έτσι, στην αρχή, δεν υπάρχει σχεδόν κανένας πόνος, μπορεί να γίνει αισθητός μόνο με άσκηση ή ψηλάφηση, με την πάροδο του χρόνου, η ταλαιπωρία ενός ατόμου εντείνεται και η άρθρωση χρειάζεται όλο και περισσότερες περιόδους ανάπαυσης. Στη συνέχεια, η ζωή μετατρέπεται σε βασανιστήρια εντελώς - ο χόνδρος υαλίνης γίνεται λεπτότερος, το οστό εκτίθεται, τα οστεοφύτα αρχίζουν να αναπτύσσονται. Οι έντονοι πόνοι βασανίζονται σχεδόν αδιάκοπα, εντείνονται ακόμη περισσότερο σε άσχημες καιρικές συνθήκες και την πανσέληνο.
- Τραγάνισμα. . . Όχι λιγότερο ενδεικτικό σύμπτωμα αρθροπάθειας είναι η παρουσία μιας κρίσης. Γίνεται ακουστικό λόγω του γεγονότος ότι η απαλότητα περιστροφής των οστών στην άρθρωση μειώνεται, τρίβονται το ένα με το άλλο, ως αποτέλεσμα του οποίου προκύπτει ένας χαρακτηριστικός ήχος. Η κρίση μπορεί να ακουστεί σε άλλες ασθένειες, ακόμα και όταν οι αρθρώσεις είναι υγιείς. Αλλά είναι ακριβώς η αρθριτική κρίση που διακρίνεται από τον «ξηρό» ήχο του. Όσο εξελίσσεται η ασθένεια, τόσο πιο φωτεινός γίνεται ο ήχος. Επιπλέον, εάν ακουστεί μια κρίση, τότε ο πόνος θα γίνει επίσης αισθητός. Αυτό καθιστά δυνατή τη διάκριση του ήχου που εκπέμπεται από τις αρθρώσεις με αρθροπάθεια από το συνηθισμένο ακίνδυνο κλικ.
- Μειωμένη κινητικότητα των αρθρώσεων- Αυτό είναι ένα άλλο χαρακτηριστικό σύμπτωμα της αρθροπάθειας. Στο αρχικό στάδιο, αυτό το φαινόμενο δεν ενοχλεί τον ασθενή, αλλά με την πρόοδο της αρθρώσεως, η βλάστηση των νεοπλασμάτων των οστών οδηγεί στο γεγονός ότι ο μυϊκός σπασμός και ο χώρος των αρθρώσεων εξαφανίζονται σχεδόν εντελώς. Αυτός είναι ο λόγος για την ακινησία των άκρων στο σημείο της βλάβης.
- Κοινή παραμόρφωση. . . Η τροποποίησή του οφείλεται στο γεγονός ότι τα οστεοφύτα αναπτύσσονται στην επιφάνεια των οστών και φτάνει το αρθρικό υγρό. Αν και η παραμόρφωση είναι ένα από τα πιο πρόσφατα συμπτώματα, όταν η αρθροπάθεια έχει ήδη επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την άρθρωση.
Η πορεία της νόσου χαρακτηρίζεται από στάδια επιδείνωσης και στάδια ύφεσης. Αυτό περιπλέκει σημαντικά την ανεξάρτητη διάγνωση της αρθρώσεως, στηριζόμενη μόνο στα συναισθήματά τους. Επομένως, είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε έναν γιατρό για διευκρίνιση της διάγνωσης.
Κατά τη διεξαγωγή μελέτης ακτινογραφίας, θα είναι σε θέση να ανιχνεύσει τα ακόλουθα σημεία που επιτρέπουν τον προσδιορισμό του βαθμού εξέλιξης της νόσου:
- Το στάδιο 1 χαρακτηρίζεται από την απουσία οστεοφυτών, ο χώρος των αρθρώσεων μπορεί να είναι κάπως περιορισμένος.
- Στο στάδιο 2, υπάρχει υποψία για ελαφρά μείωση του κενού, έχουν ήδη σχηματιστεί οστεοφύτα.
- Στο στάδιο 3, η στένωση του χάσματος είναι σαφώς ορατή, υπάρχουν πολλά οστεοφύτα, η άρθρωση αρχίζει να παραμορφώνεται.
- Το στάδιο 4 χαρακτηρίζεται από σχεδόν πλήρη απουσία του χώρου των αρθρώσεων, πολλαπλά οστεοφύτα και σημαντική παραμόρφωση.
Επιπλοκές της αρθροπάθειας
Εάν η αρθροπάθεια δεν δοθεί κατάλληλη προσοχή και δεν αντιμετωπιστεί σωστά και εγκαίρως, αυτό μπορεί να οδηγήσει όχι μόνο στην πλήρη καταστροφή της αρρώστιας άρθρωσης, αλλά και σε αλλαγή στη βιομηχανική της σπονδυλικής στήλης, η οποία μπορεί να προκαλέσει κήλες τους μεσοσπονδύλιους δίσκους και την ανάπτυξη αρθρώσεων σε άλλες, ακόμα υγιείς αρθρώσεις. Η επιπλοκή της αρθρώσεως των αρθρώσεων αποφεύγεται καλύτερα.
Οι ακόλουθες παθολογίες διακρίνονται ως οι κύριες επιπλοκές της αρθροπάθειας:
- Κοινή καταστροφή.
- Κοινή παραμόρφωση.
- Αδυναμία εκτέλεσης κινήσεων.
- Αναπηρία του ασθενούς.
- Παραβίαση της βιομηχανικής της σπονδυλικής στήλης και άλλων αρθρώσεων.
- Κήνοι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι.
- Μείωση του βιοτικού επιπέδου του ασθενούς.
Μέθοδοι θεραπείας
Είναι καλύτερα να θεραπεύετε αρρώστιες αρθρώσεις σε πρώιμο στάδιο, η ίδια η θεραπεία πρέπει να είναι παθογενετική και πολύπλοκη. Η ουσία της θεραπείας είναι να εξαλειφθούν οι αιτίες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη αυτής της ασθένειας, είναι επίσης απαραίτητο να εξαλειφθούν οι φλεγμονώδεις αλλαγές και να αποκατασταθούν λειτουργίες που είχαν προηγουμένως χαθεί.
Η ολοκληρωμένη θεραπεία της αρθροπάθειας περιλαμβάνει φάρμακα που έχουν αντιφλεγμονώδεις και αναλγητικές ιδιότητες, θα πρέπει επίσης να πραγματοποιούνται διαδικασίες φυσιοθεραπείας, οι οποίες έχουν αναλγητική επίδραση στις αρθρώσεις. Εάν η θεραπεία πραγματοποιείται σε ένα θέρετρο σπα, τότε συνίσταται σε κλιματολογικές συνθήκες που έχουν ευεργετική επίδραση στις αρθρώσεις, καθώς και στη χρήση μεταλλικών νερών και λάσπης.
Η θεραπεία της αρθρώσεως βασίζεται σε πολλές βασικές αρχές:
- Οι κατεστραμμένες αρθρώσεις πρέπει να απαλλαγούν από υπερβολική πίεση. Εάν είναι δυνατόν, πρέπει να διατηρείται στο ελάχιστο για τη διάρκεια της θεραπείας.
- Συμμόρφωση με το καθιερωμένο ορθοπεδικό σχήμα.
- Ασκήσεις φυσικοθεραπείας.
- Μετάβαση σε μια πορεία φυσικοθεραπείας, η οποία περιλαμβάνει μαγνητο και ηλεκτροθεραπεία, σοκ κύματος, καθώς και θεραπεία με λέιζερ.
- Θεραπεία στο σανατόριο. Για να γίνει αυτό, είναι απαραίτητο μία φορά το χρόνο, μετά από σύσταση ενός γιατρού, να υποβληθεί σε θεραπεία σε εξειδικευμένα θέρετρα.
- Οξυγόνωση της άρθρωσης ή αποκαλούμενη ενδοαρθρική θεραπεία οξυγόνου.
- Φαρμακευτική θεραπεία.
- Ενδοοσικός αποκλεισμός, καθώς και αποσυμπίεση της μεταεπιφύλισης.
- Μια λογική προσέγγιση στη διατροφή.
Ας ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στη θεραπεία ναρκωτικών:
- Αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Μια ολοκληρωμένη προσέγγιση για τη θεραπεία της αρθροπάθειας μπορεί να επιβραδύνει την πορεία της νόσου και να βελτιώσει σημαντικά την ποιότητα ζωής. Αξίζει να μελετήσετε λεπτομερέστερα σε ορισμένα σημεία θεραπείας. Συγκεκριμένα, η φαρμακευτική θεραπεία περιλαμβάνει στο αρχικό στάδιο - αυτή είναι η απομάκρυνση του συνδρόμου πόνου, καθώς και η εξάλειψη των φλεγμονωδών διεργασιών που συμβαίνουν στις αρθρώσεις. Για αυτό, όλοι οι γιατροί χρησιμοποιούν μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Οι έμπειροι γιατροί δεν συνιστούν στοματική χορήγηση, καθώς αυτά τα φάρμακα ερεθίζουν το στομάχι σε μεγάλο βαθμό. Επομένως, ανάλογα με το επιλεγμένο φάρμακο, χρησιμοποιείται είτε ενδοφλέβια είτε ενδομυϊκή χορήγηση. Μερικές φορές, ως βοηθητικοί παράγοντες, τα ΜΣΑΦ χρησιμοποιούνται με τη μορφή αλοιφών, αλλά η απορρόφησή τους είναι εξαιρετικά χαμηλή, επομένως δεν μπορεί να επιτευχθεί σημαντικό αποτέλεσμα.
- Ορμονικά κορτικοστεροειδή. Όταν η αρθροπάθεια βρίσκεται στο στάδιο της επιδείνωσης, συνιστάται η λήψη ορμονικών βραχείων στεροειδών. Εγχύονται στην άρθρωση, χρησιμοποιούνται ορμονικοί παράγοντες. Εξωτερικά, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα ειδικό γύψο, αλοιφή ή βάμμα, που παρασκευάζονται με βάση την καυτερή πιπεριά.
- Οι χονδροπροστατευτές που στοχεύουν στην αποκατάσταση του χόνδρου και στη βελτίωση της ποιοτικής σύνθεσης του αρθρικού υγρού δεν θα είναι περιττοί. Οι πιο συνηθισμένοι παράγοντες σε αυτήν την ομάδα είναι η γλυκοζαμίνη ή η θειική χονδροϊτίνη. Το μάθημα διαρκεί αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, μέχρι τη στιγμή που υπάρχει βελτίωση. Ωστόσο, εάν το αναμενόμενο αποτέλεσμα δεν εμφανιστεί εντός έξι μηνών από τη χορήγηση, τα φάρμακα θα πρέπει να ακυρωθούν. Επίσης, ενδοαρθρικά, μαζί με χονδροπροστατευτικούς παράγοντες, συνιστάται η χρήση φαρμάκων που παρασκευάζονται με βάση το υαλουρονικό οξύ. Συμβάλλουν στο σχηματισμό της κυτταρικής μεμβράνης που είναι υπεύθυνη για το σχηματισμό του χόνδρου της άρθρωσης.
Εάν η περίπτωση είναι ιδιαίτερα σοβαρή, μπορεί να συνταγογραφηθεί ναρκωτικά αναλγητικά. Αλλά χρησιμοποιούνται εξαιρετικά σπάνια όταν άλλα μέσα δεν έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Η σωστή διατροφή για την αρθροπάθεια
Ξεχωριστά, αξίζει να εξετάζουμε τη διατροφή κατά την επιδείνωση της νόσου. Υπάρχουν επίσης ορισμένες συστάσεις εδώ - δεν μπορείτε να τρώτε υπερβολικά, καθώς αυτό θα συμβάλει στη συσσώρευση επιπλέον κιλών, αλλά δεν μπορείτε να λιμοκτονήσετε, καθώς η παροχή χόνδρου με σημαντικά στοιχεία θα διακοπεί. Το κύριο καθήκον που αντιμετωπίζει ένας υπέρβαρος ασθενής είναι να το μειώσει. Για να το κάνετε αυτό, απλώς πρέπει να αφαιρέσετε γρήγορους υδατάνθρακες από τη διατροφή, που βρίσκονται σε όλα τα προϊόντα αλευριού και γλυκά. Το αλκοόλ, και κυρίως η μπύρα, υπόκειται στην απαγόρευση.
Δεν υπάρχουν απολύτως παράπονα για πιάτα με ψάρια - μπορείτε να τα καταναλώσετε αρκετά, φυσικά, σε λογικές ποσότητες. Αλλά δεν πρέπει να στηριχτείτε στις πολύ λιπαρές ποικιλίες του, καθώς έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε θερμίδες, πράγμα που σημαίνει ότι τα επιπλέον κιλά δεν θα είναι πολύ καιρό.
Το Aspic παίζει σημαντικό ρόλο στη θεραπεία της αρθρώσεως. Παραδόξως, αλλά είναι αυτό το πιάτο που όλοι οι γιατροί συστήνουν να συμπεριλάβουν στη διατροφή. Αυτά τα τρόφιμα θα είναι μια πραγματική αποθήκη ιχνοστοιχείων για πονόδοντες αρθρώσεις. Το πιο σημαντικό συστατικό στο ζελέ κρέας είναι το κολλαγόνο φυσικής προέλευσης. Απορροφάται γρήγορα από το σώμα και αποτελεί τη βάση οποιουδήποτε συνδετικού ιστού. Χάρη στην τακτική κατανάλωση ζελατινοποιημένου κρέατος, μπορείτε να επιτύχετε καλά αποτελέσματα - οι αρθρώσεις θα γίνουν πιο κινητές, οι ιστοί που τους επενδύουν - ελαστικοί και ο χόνδρος και τα οστά θα αποκτήσουν δύναμη.
Μην ξεχνάτε την τακτική πρόσληψη βιταμινών από τα τρόφιμα. Για ασθενείς με αρθροπάθεια, οι βιταμίνες της ομάδας Β έχουν ιδιαίτερη σημασία. Είναι υπεύθυνες για τη διασφάλιση του μεταβολισμού χωρίς περιττές διαταραχές. Και όπου ο μεταβολισμός έχει διορθωθεί, εκεί οι αρθρώσεις αισθάνονται υπέροχες. Χάρη στη θειαμίνη από φασόλια και μπιζέλια, θα επιταχυνθεί η σύνθεση λιπών, υδατανθράκων και πρωτεϊνών.
Η πυριδοξίνη θα βοηθήσει στην παραγωγή αιμοσφαιρίνης. Μπορείτε να το πάρετε τρώγοντας μπανάνες, ξηρούς καρπούς, λάχανο και πατάτες. Αξίζει να παρασυρθείτε με βότανα και όσπρια. Θα είναι η πηγή φολικού οξέος. Το συκώτι, τα μανιτάρια, τα γαλακτοκομικά προϊόντα, καθώς και τα αυγά θα είναι χρήσιμα. Είναι πλούσια σε ριβοφλαβίνη. Φυσικά, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε σύμπλοκα βιταμινών, αλλά από τα προϊόντα όλα τα απαραίτητα στοιχεία απορροφώνται καλύτερα, πράγμα που σημαίνει ότι η διαδικασία αποκατάστασης χόνδρου θα προχωρήσει πιο γρήγορα.
Οι βασικές αρχές της διατροφής για την αρθροπάθεια μειώνονται στα ακόλουθα σημεία:
- Μην καταναλώνετε βαρύ φαγητό τη νύχτα, ώστε να μην προκαλέσετε προσβολή αρθρώσεων.
- Φάτε κλασματικά.
- Ελέγχετε συνεχώς το βάρος, για να αποφύγετε την αύξηση βάρους, και ως εκ τούτου επιπλέον άγχος στις αρθρώσεις.
- Όταν δεν υπάρχει επιδείνωση της νόσου - κάντε βόλτες μετά το φαγητό.
- Το μενού πρέπει να είναι ισορροπημένο, να καταρτίζεται μαζί με τον θεράποντα ιατρό.
Παρατηρώντας το θεραπευτικό σχήμα που συνταγογράφησε ο γιατρός, είναι δυνατόν να διασφαλιστεί ότι η ασθένεια υποχωρεί και οι κατεστραμμένοι ιστοί αρχίσουν να αναρρώνουν.